Nie mów do dziecka w trzeciej osobie
Nie mów do dziecka w 3 osobie
Nie mów do dziecka w 3 osobie- używaj prawidłowych zwrotów. Mowa nie jest umiejętnością wrodzoną. Dziecko nabywa ją i kształtuje w ciągu kilku pierwszych lat życia. Dzieci najwięcej uczą się poprzez interakcje z innym człowiekiem i dzięki temu rozwijają swoje umiejętności komunikacyjne.
Dzieci uczą się poprzez naśladownictwo, dlatego niezwykle ważne jest to, by dostarczać dziecku prawidłowy wzorzec. Jeśli dziecko usłyszy, że rodzic mówi do niego „Jaś chce zabawkę?”, to dziecko naśladując wypowiedź rodzica powie o sobie w 3 osobie.
Mówienie o sobie w 1 osobie utrwala się pod koniec 3. roku życia.
Dlaczego właśnie wtedy? Uważa się, że 3 rok życia to moment, gdy dziecko zaczyna rozumieć, że ono i mama nie są tym samym i dziecko dąży wówczas do autonomii. Dziecko zaczyna dostrzegać swoją tożsamość i pojmować swoją odrębność – ja.
W jaki sposób stymulować dziecko, które mając 3 lata nie używa zaimka w 1 osobie?
Dziecko uczy się mowy poprzez obserwowanie innych ludzi i naśladowanie ich. Dlatego dobrym pomysłem na stymulowanie mówienia o sobie w 1 osobie liczby pojedynczej jest zabawa z dzieckiem w odgrywanie ról. Może to być zabawa np. w teatrzyk, do którego możemy wykorzystać lalki lub pacynki, a także wierszyki paluszkowe.
Do zabawy możemy również wykorzystać produkty spożywcze lub zabawki. Prosimy dziecko, aby posegregowało je zgodnie ze swoimi upodobaniami, czyli na takie, które lubi i których nie lubi – „Ja lubię ogórek, a Ty co lubisz?”.
Przede wszystkim nie poprawiaj dziecka, tylko staraj się dawać prawidłowy wzorzec. Gdy Jaś powie „Jaś jest głodny”, może odpowiedzieć „Jesteś głodny? Dać Ci kanapkę?”. Staramy się pracować z dzieckiem w naturalny sposób i w codziennych sytuacjach, nad tym by pojawiła się poprawna forma wypowiedzi.
Natomiast jeśli dziecko w dalszym ciągu będzie mieć trudności i będzie mówiło o sobie „Jaś” zamiast „ja”, to wówczas należy skonsultować się z logopedą.