.jpg)
Odżywianie a rozwój mowy

Za jedzenie i mówienie odpowiedzialne są te same mięśnie, które mają wpływ na rozwój aparatu artykulacyjnego i w konsekwencji rozwój mowy.
Niemowlę rozwija mięśnie ustno-twarzowe przez ssanie i połykanie, a później przez gryzienie i żucie. Tego rodzaju aktywności sensoryczno-motoryczne stanowią podstawę tworzenia się pierwszych wokalizacji i rozwoju mowy.
O ssaniu słów kilka…
U dzieci, które urodziły się w terminie już od momentu narodzin aktywna jest odruchowa reakcja ssania i połykania i wygasa ok 6.-7. miesiąca życia.
Ssanie odżywcze dostarcza walorów odżywczych i wymaga od niemowlaka skoordynowanej czynności ssania-oddychania-połykania podczas pobierania pokarmu.
Natomiast ssanie nieodżywcze i tzw. trening smoczkowy może wspierać funkcjonalne ssanie odżywcze. Niemowlę nieodżywczo może ssać na przykład smoczek, opróżnioną pierś mamy lub kciuka.
Kiedy należy odstawić butelkę ze smoczkiem?
Według zaleceń WHO, po ukończeniu przez dziecko 1. roku życia nie należy podawać dziecku pokarmów/płynów przez butelkę ze smoczkiem.
Nie należy podawać dziecku również butelki z twardym ustnikiem, kubka niekapka oraz butelki z dzióbkiem!
Dziecko używając takich butelek:
- utrwala niemowlęcy typ połykania
- nie ćwiczy prawidłowego sposobu oddychania
- utrwala odruch ssania, który powinien już zaniknąć w okresie poniemowlęcym
Takie długotrwałe używanie smoczka może prowadzić do wad zgryzu, których konsekwencją mogą być wady wymowy.
Jak wspierać rozwój mowy?
Picie z kubka otwartego
Próbę picia z kubka otwartego, który początkowo trzymany jest przez osobę dorosłą, można rozpocząć już po 6. miesiącu życia z tym, że doskonalenie tej umiejętności następuje wraz z rozwojem psychoruchowym dziecka.
Dziecko podczas picia z kubka otwartego uczy się nowych umiejętności:
- pobiera płyn w sposób sekwencyjny, płynny, a także skoordynowany z oddychaniem
- uczy się dojrzałego typu połykania
Rozszerzanie diety
Niemowlę przez pierwszych 6 miesięcy życia karmione jest piersią lub z butelki ze smoczkiem, a następnie pierwsze pokarmy uzupełniające wprowadzamy do diety dziecka, podając je łyżeczką.
Moment rozszerzenia diety dziecka dostosowujemy do gotowości motorycznej dziecka.
Pokarmy uzupełniające możemy wprowadzać dziecku na przykład metodą BLW , gdy dziecko potrafi już samodzielnie siedzieć (czyli ok. 6.-7. miesiąca życia). Metoda ta zakłada, że dziecko poznaje nowe pokarmy poprzez samodzielne chwycenie ich rączką.
Zbyt długie podawanie dziecku zmiksowanych lub papkowatych posiłków wpływa negatywnie na rozwój jego mowy.