.jpg){kind=logo}
Jak wspierać samodzielność małego dziecka?
Samoobsługa = samodzielność.
Pozwól dziecku być samodzielnym. Nauka samodzielności to bardzo ważna potrzeba rozwojowa. Dodatkowo uczy cierpliwości i dążenia do celu. Samodzielność rozwija się etapami. Głównie dziecko uczy się poprzez naśladowanie. Pamiętajmy, że samoobsługa jest bardzo ważna dla dalszego rozwoju dziecka.
Dziecko z natury chce być samodzielne i niezależne. Pragnie robić wiele rzeczy po swojemu, ale nie rozumie, że niektóre czynności są niebezpieczne. Rolą rodzica/opiekuna jest zapewnienie bezpieczeństwa podczas nauki samodzielności.
Dlaczego nie pozwalamy dziecku na samodzielność?
- z obawy przed konsekwencjami (bałagan, urazy itp.)
- z powodu braku czasu
- z poczucia, że jako rodzice/opiekunowie wykonamy daną czynność lepiej
- chcemy czuć się potrzebni (nadopiekuńczość)
Co zrobić, by pomóc dziecku w rozwoju samodzielności?
- dać dziecku czas na wykonanie czynności
- nie wyręczać dziecka
- pozwolić popełniać błędy, ale jednocześnie wskazać poprawność
- rozwijać motorykę małą i dużą
- pozwolić na samodzielność, ale czuwać nad bezpieczeństwem
- zaangażować dziecko w codziennie obowiązki domowe
- uzbroić się w cierpliwość
Pozwalajmy dziecku na samodzielność, aby w przyszłości trudności, które spotka na swojej drodze – nie nawarstwiały się.
Jak zachęcić dziecko 1-3 letnie do samodzielności?
UBIERANIE SIĘ:
- Pozwól dziecku ubrać się samodzielnie. Znajdź na to czas. Głównym powodem ograniczania samodzielności zazwyczaj jest brak czasu/pośpiech.
- Pozwól dziecku ubierać lalkę, misia. Organizuj zabawy w przebieranki.
- Pozwól dziecku wybrać ubranie, które założy. Nazywaj elementy garderoby.
- Gdy dziecko się zniechęca po nieudanych próbach zrzuć winę na ubranie i zaproponuj założenie innego.
- Chwal dziecko
Prawidłowe zakładanie bucików można ułatwić poprzez wklejenie do ich wnętrza naklejek przeciętych na pół przedstawiających postać/rzecz. Pozwól dziecku na samodzielne zakładanie prostych bucików np. trampek, kapci.
NAUKA JEDZENIA:
- Daj dziecku łyżkę, widelec. Niech się z nimi zapozna.
- Pozwól jeść palcami, ale przypominaj o używaniu sztućców
- Nie zmuszaj do jedzenia
- Spodziewaj się bałaganu i uzbrój się w cierpliwość
- Zaproponuj zabawę w kuchnię z wykorzystaniem zabawek
- Pozwól dziecku na pomaganie w przygotowywaniu posiłku. Zaproponuj wspólne przygotowanie posiłku lub samodzielne przygotowanie prostego (np. kanapek)
- Najczęściej dziecko wylewa picie z kubka. Może to wynikać z ciekawości lub chęci zabawy. Uzbrój się w cierpliwość, nie krzycz, pokieruj jak poprawnie używać szklanki/kubka. Zaangażuj dziecko w sprzątanie tego bałaganu.
POŻEGNANIE Z PIELUSZKĄ:
- wybierz klasyczny nocnik, nocniki świecące/grające rozpraszają dziecko – przez co nie skupia się na tym co ważne
- Czytaj dziecku bajki o korzystaniu z nocnika
- Pokaż jak to się robi wykorzystując lalkę, misia
- Pozwól dziecku zapoznać się z nocnikiem
- Nie nalegaj i nie zmuszaj. Nie zawstydzaj. Uzbrój się w cierpliwość i nie trać nadziei (spróbuj ponownie za jakiś czas)
NAUKA WYDMUCHIWANIA NOSKA:
- Zorganizuj zabawę z wykorzystaniem piórka, łódki z papieru, kulek z bibuły lub waty. Zadaniem dziecka jest zdmuchiwanie przy użyciu nosa.
ZACHĘCAJ DZIECKO DO WYKONYWANIA PROSTYCH CZYNNOŚCI DNIA CODZIENNEGO.
Dobrym pomysłem jest „tablica obowiązków”, za których wykonanie dziecko dostaje np. naklejkę. Dzieci w wieku żłobkowym powinny samodzielnie wykonywać proste czynności i posiadać obowiązki tj. sprzątanie zabawek, ścielenie łóżeczka, wyrzucanie śmieci do kosza, wytarcie rozlanego soczku.
Personel żłobka dba o rozwój samodzielności naszych wychowanków. Maluszki proszone są o wykonanie prostych czynności i pomoc w prostych obowiązkach. Na zajęciach dzieci uczą się samodzielnego jedzenia, prawidłowego używania łyżki/widelca, zakładania kapci.
Dzieci 2-3 letnie zaczynają uczyć się korzystania z nocnika, a następnie z toalety.
Serdecznie zachęcamy rodziców/opiekunów do rozwijania samodzielności dzieci.